Centrum Edukacji Neurodydaktyki i Terapii Sensorycznej
lub
Centrum Edukacji Neurodydaktyki i Terapii Sensorycznej
Terapia Psychologiczna
Terapia psychologiczna dzieci z:
- niepełnosprawnością intelektualną i zaburzeniami sprzężonymi,
- trudnosciami szkolnymi,
- całościowymi zaburzeniami rozwoju (autyzm, zespół Aspergera)
- zaburzeniami zachowania i emocji (lęki, mutyzm, moczenie, ADHD),
- zaburzenia nastroju, nerwica
- wsparcie dziecka w sytuacji traumy, straty, rozwodu rodziców.
Terapia Pedagogiczna
Opis terapii już wkrótce
Rewalidacja
REWALIDACJA - jest jednym z zajęć specjalistycznych z rodzaju zajęć korekcyjno - kompensacyjnych. Treści, formy i metody pracy stosowane podczas zajęć rewalidacyjnych są dostosowane do potrzeb i możliwości dziecka. Aspekt dydaktyczny zajęć ma uzupełniać luki w materiale nauczania, natomiast aspekt terapeutyczny ma wyrównywać defekty rozwojowe i kształtować akceptowane społecznie właściwości osobowości.
Na zajęciach w zależności od potrzeb dziecka doskonalimy płaszczyzny takie jak:
- spostrzeganie wzrokowe,
- spostrzeganie słuchowe,
- pamięć,
- myślenie,
- sprawność manualną,
- koncentrację uwagi,
- orientację przestrzenną,
- koordynację wzrokowo - ruchową,
- koordynację słuchowo - ruchową,
- ponadto rozwija się samodzielność pracy nad zadaniem, samoobsługi, czy zaradności życiowej.
Rewalidator stymuluje rozwój psychospołeczny dziecka wykorzystując całą gamę pomocy dydaktycznych, metod, form przekazu, tak aby dziecko odbierało świat polisensorycznie - wielozmysłowo. Ponadto terapeuta bazuje na tym co dziecko już potrafi, co daje dziecku satysfakcję i wzmacnia wiarę we własne możliwości. To wszystko podnosi znacznie efektywność pracy oraz sprawia, że zajęcia te są przyjemnością.
Terapia Logopedyczna i Neurologopedyczna
Terapia logopedyczna skupiona jest wokół szeroko rozumianej komunikacji. Potrzebna jest w sytuacjach, gdy komunikacja jest zaburzona lub niemożliwa.
Wynikać to może z różnych przyczyn takich jak:
- wady wymowy,
- zaburzenia rozwoju,
- brak mowy na skutek urazu neurologicznego lub anatomicznego (w tym także uszkodzenia słuchu).
Celem terapii logopedycznej jest:
- korygowanie zaburzeń i usuwanie wad wymowy,
- przywracanie mowy w przypadku jej braku,
- nauczanie mowy, która się nie wykształciła,
- wypracowanie alternatywnej formy komunikacji, gdy mowa jest niemożliwa,
- nauczaniem rozumienia odbieranych komunikatów,
- wyrównywanie opóźnień rozwoju mowy,
- usuwanie niepłynności mowy (jąkanie)
- likwidacja przyczyn i skutków zaburzeń mowy
- rozpoznawaniem, zapobieganiem i korygowaniem zaburzeń głosu,
- rozpoznawaniem, zapobieganiem i korygowaniem trudności w czytaniu i pisaniu,
- reedukacja mowy, np. po uszkodzeniach neurologicznych (wypadek komunikacyjny, wylew, udar).
Kiedy zgłosić się z dzieckiem do logopedy?
- z noworodkiem – w przypadku trudności z przyjmowaniem pokarmu matki, bądź mleka modyfikowanego,
- około 12 m-ca życia dziecka – w przypadku trudności z przyjmowaniem pokarmów stałych, gdy dziecko nie mówi, takich słów jak: mama, tata, baba, papa,
- około 18 m-ca życia – gdy dziecko nie mówi, bądź nie rozumie nadawanych komunikatów, gdy mówi niewiele (mniej niż 8 słów),
- około 24 m-ca życia – gdy dziecko mówi niewiele, nie nazywa, nie łączy dwóch słów w zdania proste, na przykład: mama daj; tata am,
- gdy dziecko mówi, ale niezrozumiale, ”po swojemu” – ma wadę wymowy,
- gdy jest dzieckiem autystycznym, z zespołem Downa, z mózgowym porażeniem dziecięcym, bądź chorującym na inne zaburzenie, które może mieć wpływ na rozwój mowy
- w każdym momencie, gdy cokolwiek zaniepokoi rodzica w rozwoju mowy swojego dziecka.
Częstotliwość prowadzonej terapii i czas jej trwania?
Terapia logopedyczna, by przyniosła oczekiwane efekty musi być prowadzona regularnie. Co oznacza w przypadku jednego pacjenta, codzienną terapię ze specjalistą, 5 razy w tygodniu. W przypadku innego pacjenta mogą to być 2 zajęcia terapeutyczne tygodniowo. Czas trwania terapii logopedycznej uzależniony jest od wielu czynników, tj. choroby pacjenta, zaburzeń wymowy z którymi się boryka, wieku pacjenta, jego możliwości, zaangażowania rodziców (w przypadkach pacjentów będących dziećmi) i samych pacjentów.
Przed rozpoczęciem terapii logopeda dokonuje szczegółowej diagnozy.
Diagnoza logopedyczna odbywa się w odpowiednio przystosowanym gabinecie. Czas trwania diagnozy uzależniony jest od potrzeb, możliwości oraz zakresu zaburzeń pacjenta. Jednak najczęściej trwa ona około godziny. Na potrzebę diagnozy wykorzystuje się testy i kwestionariusze różnego rodzaju badań, które określają w jasny sposób zakres i rozległość zaburzeń. Logopeda po zdiagnozowaniu pacjenta określa zindywidualizowany plan terapii.
Terapią logopedyczną objęte są zarówno dzieci jak i pacjenci dorośli. Czas jednego spotkania trwa 30-45 min. Efekty terapii uzależnione są od stanu pacjenta, zakresu zaburzeń oraz częstotliwości spotkań.
Terapia Behawioralna
Terapia behawioralna dzieci z autyzmem, zespołem Aspergera i zaburzeniami zachowania
polega na:
- kształtowaniu u dziecka jak największej ilości zachowań adaptacyjnych, pozytywnych, akceptowanych społecznie w oparciu o specjalny system wzmocnień,
- redukowaniu zachowań niepożądanych (tj. agresywnych i autoagresywnych, autostymulacyjnych, zakłócających funkcjonowanie w domu, przedszkolu, szkole, nieprawidłowych reakcji emocjonalnych,
- generalizowaniu i utrzymywaniu efektów terapii w określonym czasie i w różnych środowiskach.
Integracja Sensoryczna
Czym jest integracja sensoryczna?
W każdej chwili nasz mózg odbiera niezliczoną ilość danych zmysłowych. Pochodzą one nie tylko z oczu i uszu, ale także ze skóry (zmysł dotyku), mięśni, ścięgien i stawów (zmysł propriocepcji) oraz z tak zwanego zmysłu przedsionkowego, który rejestruje wrażenia z ruchu naszego ciała i sił grawitacji. Proces dzięki któremu nasz układ nerwowy odbiera, selekcjonuje, przetwarza i wykorzystuje informacje płynące ze wszystkich zmysłów nazywamy integracją sensoryczną.
Czym są zaburzenia integracji sensorycznej?
Zaburzenia integracji sensorycznej oznaczają nieprawidłowości w procesach rejestracji i przetwarzania danych zmysłowych. Wyróżniamy:
- zaburzenia modulacji sensorycznej, które polegają na błędnym odbiorze intensywności bodźców
- zaburzenia ruchowe o bazie sensorycznej, polegające na nieprawidłowo rozwiniętych wzorcach posturalnych i ruchowych,
- zaburzenia różnicowania sensorycznego, polegające na błędnym odczytywaniu jakości i właściwości bodźców.
- zaburzenia w procesach integracji sensorycznej mają ogromny wpływ na uczenie się i zachowanie człowieka.
Jak zdiagnozować zaburzenia integracji sensorycznej?
Diagnozę procesów integracji sensorycznej może przeprowadzić jedynie wykwalifikowany terapeuta SI. Proces diagnozy obejmuje najczęściej 3 spotkania (każde ok. 45 min.), podczas których terapeuta przeprowadza szczegółowy wywiad z rodzicami, obserwuje dziecko w czasie spontanicznej zabawy oraz przeprowadza standaryzowane testy.
Kogo dotyczą zaburzenia integracji sensorycznej?
Zaburzenia integracji sensorycznej dotyczą wielu grup dzieci i młodzieży.
Występują one między innymi u:
- dzieci z trudnościami w uczeniu się,
- dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu,
- dzieci z ADHD,
- dzieci z zaburzeniami mowy,
- dzieci z MPD,
- dzieci z Zespołem Downa,
- dzieci z niepełnosprawnością wzrokową i słuchową,
- dzieci z opóźnieniami w rozwoju psychoruchowym.
Czym jest terapia integracji sensorycznej (SI)?
Terapia SI jest jedną z najnowszych i najbardziej kompleksowych metod terapeutycznych. Za jej twórcę uznaje się amerykańską psycholog Jean Ayers. Metoda ta została stworzona w oparciu o wiedzę z neurofizjologii, psychologii i anatomii.
Jak wyglądają zajęcia z terapii SI?
Zajęcia z terapii SI prowadzone są zazwyczaj dwa razy w tygodniu i trwają ok. 45 min. Każde ćwiczenia dostosowywane są indywidualnie do każdego dziecka i mają formę stymulującej dla mózgu zabawy. Zajęcia mają na celu dostarczanie kontrolowanej ilości i jakości bodźców. Podczas terapii SI dzieci nie uczą się określonych umiejętności, ale poprawiają integrację sensoryczną, dzięki której mogą dane umiejętności nabyć. Atmosfera panująca podczas zajęć ma budować w dziecku wiarę w siebie i poczucie sukcesu. Długość trwania terapii zależy od celów, które chcemy osiągnąć i dostosowywana jest indywidualnie do każdego dziecka. Zazwyczaj trwa to od ok. roku do 3 lat.
Eye Tracking
Eye tracking (po polsku zwany również okulografią ), to technika stosowana od ponad 100 lat w takich dziedzinach, jak psychologia, medycyna, ergonomia, interakcja człowiek – komputer, marketing .
Jest to metoda, w której wykorzystuje się urządzenie zwane eye trackerem do śledzenia ruchów gałki ocznej osoby badanej.
Technika ta znajduje zastosowanie w terapii między innymi : ADHD, dysleksji, zaburzeń ze spektrum autyzmu.
Podstawową funkcją okulografii jest śledzenie, jak i przedstawienie na ekranie komputera aktualnego punktu fiksacji, czyli punktu, w który wpatruje się osoba trenująca. Na ekranie widzimy także, gdzie podąża wzrok osoby trenującej.
Ponad 75% naszej nauki odbywa się dzięki wizji. Wizja jest złożonym procesem, który angażuje połączenia wzrokowe, poznawcze, interakcję socjalną i motywację. Wielu z uczniów może mieć problemy z tymi procesami.
Analiza zachowań wzrokowych bazują na ważnym założeniu, że istnieje silny związek pomiędzy tym, na co patrzymy (fiksujemy wzrok) i tym, o czym myślimy. Na przykład kiedy patrzymy na wyraz lub obiekt, także myślimy o nim (przetwarzamy poznawczo), dokładnie tak długo, jak fiksujemy na nim wzrok
Urządzenia monitorujące ruch gałek ocznych (eye-tracker) możemy stosować do rozpoznawania i oceny patologii ruchów oczu występujących przy różnych chorobach i dysfunkcjach. Aktualnie trwają badania nad wykorzystaniem okulografii we wczesnej diagnozie autyzmu.
Badanie odbywa się za pomocą systemu pomiarowego podłączonego do komputera stacjonarnego bądź przenośnego. Odpowiednie oprogramowanie komputerowe dostarcza zadania, pozwalające na ocenę aktualnego stanu osoby trenującej (np. zadanie na śledzenie obiektu poruszającego się po całym ekranie, na wodzenie wzrokiem po linii, odnajdywanie przedmiotu o określonych parametrach na tle innych, utrzymanie wzroku w danym punkcie przez określoną ilość czasu), a także umożliwia zapis wyników.
EEG BioFeedBack
Biofeedback – to nowa, skuteczna metoda terapeutyczna zwiększająca skuteczność funkcjonowania naszego umysłu. Metoda EEG Biofeedback jest metodą klasycznej medycyny, metodą nieinwazyjną, bez skutków ubocznych.
Jakość naszego życia zależy od naszego mózgu. Mózg jest najważniejszym narządem nauki, pracy i miłości. Gdy on działa dobrze – my dobrze działamy. Biofeeback to naukowa metoda zwiększania możliwości mózgu stosowana początkowo przez NASA jako trening dla astronautów. Następnie wykorzystywana w profesjonalnym treningu sportowców. Obecnie dostępna w Polsce i propagowana przez Ministerstwo Edukacji Narodowej.
EEG Biofeedback poprawia:
- koncentrację i pamięć,
- przyswajanie materiału przed testami i egzaminami,
- organizację pracy i jej właściwe planowanie,
- uczy relaksacji i wewnętrznego wyciszenia.
Dla dzieci
Metoda Biofeedback doskonale sprawdza się w pracy z dziećmi. Jej bezpieczeństwo i efektywność zostały potwierdzone przez badania naukowe w zakresie neurofizjologii, a także przez pracujących z dziećmi neurologów, psychologów i logopedów. Przede wszystkim jednak jest ona doceniana przez rodziców.
Dzięki metodzie Biofeedback Twoje dziecko zyska możliwość:
- poprawienia koncentracji i uwagi,
- poprawienia pamięci,
- kontrolowania stresu i niepożądanych emocji,
- panowania nad lękiem,
- wzmocnienia pozytywnej samooceny,
- znalezienia motywacji do podejmowania wyzwań.
Terapia Biofeedback jest również bardzo efektywna w leczeniu ADD, ADHD oraz zespołu Aspergera.
Dla uczniów i studentów
Trening Biofeedback szczególnie polecany jest studentom oraz uczniom szkół średnich i gimnazjalnych.
- poprawia szybkość uczenia się i przyswajania wiedzy,
- pomaga w nauce języków obcych,
- zwiększa przyswajanie wiedzy,
- poprawia koncentrację,
- poprawia skupienie,
- osiągniesz lepsze wyniki w nauce.
Dla dorosłych
Osoby dorosłe zajęte praca i rodziną, nakładają na siebie coraz więcej obowiązków. Przeciążony układ nerwowy czasem daje o sobie znać. Zamiast obarczać się winą za niepowodzenia lub denerwować z powodu ograniczonych możliwości, warto pomyśleć o ich rozwoju.
Metoda Biofeedback pozwala:
- zwiększyć efektywność pracy,
- poprawić koncentrację,
- nauczyć się szybkiej i efektywnej relaksacji,
- wyzwolić kreatywność,
- złagodzić problemy z bezsennością,
- kontrolować emocje,
- kontrolować poziom stresu i tremy (rekomendowane artystom, sportowcom i innym osobom występującym publicznie).
Dla sportowców
Z treningów Biofeedback korzystał Adam Małysz, narodowa kadra siatkarzy, sztangiści, sprinterzy oraz wielu innych sportowców. To doskonałe uzupełnienie standardowych treningów. Pomaga poprawić osiągnięcia sportowe i uczy:
- skupienia,
- koncentracji w danym momencie,
- kontroli nad własnymi emocjami.
Dla firm
Najskuteczniejsze rozwiązania to rozwiązania niekonwencjonalne – szefowie firm wiedzą o tym najlepiej. Często zdarza się, że tradycyjne sposoby motywowania pracowników nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Polecamy inwestycję, która z pewnością opłaci się przedsiębiorcom i managerom - treningi Biofeedback dla osób zatrudnionych w ich firmie. Niewielkim kosztem (1 trening tygodniowo) uzyskacie Państwo dobrze zmotywowany, odporny na stres i twórczy zespół. Wyniki badań naukowych potwierdzają, że w pracy z managerami najlepsze skutki odnoszą treningi Biofeedback
Metoda Warnkego
Metoda Warnkego jest pierwszą w Polsce metodą w całości opracowaną dla potrzeb osób ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu, czyli z dysleksją. Wyróżnia ją to, że skupia się na przyczynach trudności, a nie na objawach zarówno w procesie diagnozy, jak i terapii. Ćwicząc poszczególne funkcje na poziomie bazowym, uzyskuje się poprawę na poziomie umiejętności czytania i pisania. Zostało to potwierdzone licznymi badaniami weryfikującymi skuteczność metody. Dzięki nowatorskim rozwiązaniom motywacyjnym trening jest atrakcyjny zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych.
DLA KOGO PRZEZNACZONA JEST METODA?
Metoda opracowana przez Freda Warnkego przeznaczona jest do pracy z dziećmi i osobami dorosłymi, u których występują trudności w zakresie prawidłowego czytania, pisania i mówienia.
Z metody tej korzystają również osoby z zaburzeniami koncentracji uwagi, pamięci, koordynacji wzrokowo – ruchowej. Do treningu zapraszamy osoby od 6 roku życia do 99 lat.
EFEKTYWNOŚĆ I TRWAŁOŚĆ TERAPII
Metoda Warnkego od wielu lat jest stosowana przez terapeutów w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Od 2010 roku jest stosowana również w Polsce. Dzięki kompleksowemu postępowaniu diagnostycznemu i indywidualnie dobranemu treningowi, pozwala na istotne poprawienie funkcjonowania pacjenta w zakresie dysleksji i problemów w nauce.
Efektywność terapii została zbadana przez psychologa z Uniwersytetu w Hanowerze – Uwo Tewesa podczas dwóch projektów badawczych. W 2001 r. Tewas przeprowadził projekt standaryzacyjny 7 funkcji podstawowych w grupie 382 dzieci w wieku 5-12 lat. W badaniach przeprowadzonych rok później dokonano porównania tych danych z danymi 28 dzieci z dysleksją i uzyskano bardzo znaczące różnice.
Terapia Ręki
Terapia ręki ma na celu uruchomienie oraz usprawnienie całej kończyny górnej w wykonywanie różnorodnych zadań poprawiających jej funkcjonowanie i doskonalenie ruchów precyzyjnych. Terapia ręki zaadresowana jest do osób z potrzebą usprawniania motoryki małej. Ręka odpowiedzialna jest za wiele procesów, na wczesnych etapach rozwoju bierze udział- w poznawaniu świata i pomaga w lokomocji.
W dalszym rozwoju wykonuje bardzo precyzyjne i skomplikowane ruchy decydujące o prawidłowym funkcjonowaniu człowieka w społeczeństwie.
Terapia skierowana jest przede wszystkim do dzieci wykazujących:
- zaburzenia napięcia w obrębie kończyny górnej (wzmożone lub obniżone napięcie),
- trudności z wykonywaniem codziennych czynności, takich jak używanie sztućców, picie z kubka, zapinanie guzików,
- problemy w zabawach manualnych (układanie małych przedmiotów, lepienie plasteliny),
- problemy grafomotoryczne (pisanie, rysowanie, malowanie),
- zaburzenia kontroli wzrokowo-ruchowej,
- problem z koordynacją ruchową.
Ponadto terapia ręki wskazana jest dla pacjentów po wypadkach komunikacyjnych lub udarach. Wówczas terapia ręki skupiona jest na uruchomieniu nieczynnej kończyny.
Cele terapii:
- poprawa sprawności ruchowej całej kończyny górnej,
- udoskonalenie sprawności manipulacyjnej ręki,
- wykonywanie kontrolowanych i precyzyjnych ruchów palców,
- doskonalenie umiejętności chwytu,
- doskonalenie pisania,
- praca nad koordynacją pomiędzy dłońmi,
- wspomaganie utrzymywania prawidłowej postawy,
- poprawa koncentracji.
Sesja terapeutyczna trwa od 30 do 45 min. Efekty terapii zauważalne są już po kilku sesjach.
TUS Trening Umiejętności Społecznych
Trening Umiejętności Społecznych jet to terapia grupowa i obejmuje poszerzanie umiejętności adekwatnego do sytuacji nawiązywania relacji oraz interakcji z innymi.
Podczas zajęć uczestnicy rozwijają:
- umiejętności słuchania,
- inicjowanie rozmowy,
- zadawania pytań,
- dyskutowania,
- odmawiania,
- reagowania na krytykę,
- umiejętność zawierania znajomości,
- umiejętność zapraszania do zabawy,
- umiejętność redukowania napięcia emocjonalnego,
- zdolność radzenia sobie z emocjami trudnymi.
Kynoterapia
Kynoterapia - to standaryzowana przez Polskie Towarzystwo Kynoterapeutyczne metoda wzmacniająca efektywność rozwoju osobowości, edukacji i rehabilitacji, w której motywatorem jest odpowiednio wyselekcjonowany i wyszkolony pies. Proponujemy różne formy aktywności z psem.
Spotkania z psem - mają na celu stworzenie pozytywnego kontaktu pomiędzy uczestnikami a psem. W trakcie spontanicznej, radosnej zabawy (ukierunkowanej przez prowadzącego) dzieci przyzwyczajają się do kontaktu z psem, głaszczą go, wydają polecenia.
Zajęcia mają za zadanie:
- dostarczenie uczestnikom pozytywnego ładunku emocjonalnego,
- satysfakcji z obcowania z psem,
- przełamują lęki w kontaktach z otoczeniem,
- stymulują rozwój zmysłów i postrzegania,
- pozwalają oderwać się od otaczającej ich rzeczywistości.
W zależności od potrzeb podopiecznych zajęcia mają formę spotkań indywidualnych lub pracy grupowej. Mogą odbywać się w formie spotkań jednorazowych lub zajęć cyklicznych.
Edukacja z psem – zajęcia mają na celu usprawnienie sfery intelektualnej i poznawczej dziecka. Pies używany jako „pomoc naukowa”:
- motywuje do nauki,
- poprzez stworzenie przyjaźniejszych warunków zwiększa możliwości przyswojenia wiedzy,
- dziecko chętniej zapamiętuje treści, których bohaterem jest jego nowy przyjaciel – pies.
Edukacja z psem pomaga również dzieciom o obniżonej percepcji lub niechęci (z różnych powodów) do przyswajania wiedzy i przebywania w szkole.
Zajęcia prowadzone są w grupach lub indywidualnie. Mają określony scenariusz realizujący program nauczania. Wskazana jest ewaluacja i dokumentacja zajęć, szczególnie w przypadku zajęć indywidualnych.
Terapia z psem – jest to zestaw ćwiczeń ukierunkowanych na konkretny, zaplanowany cel rehabilitacyjny, do których układana jest metodyka w porozumieniu z rehabilitantem lub lekarzem prowadzącym. Charakteryzuje się indywidualnym podejściem do każdego uczestnika, jego możliwości i potrzeb. Terapia jest w pełni dokumentowana. Każdy uczestnik ma założoną kartę informacyjną i kartę przebiegu zajęć, w której wpisujemy rodzaj prowadzonych ćwiczeń oraz ich efekty. Pozwala to na okresowe sprawdzenie skuteczności i doboru metod. Terapia jest systemem rozwijalnym tzn. w miarę postępów w rehabilitacji stosujemy stopniowanie trudności. Najkorzystniejszą formą TP są zajęcia indywidualne lub w bardzo małych grupach (zwykle nie więcej niż 3 osoby).
Dokładamy wszelkich starań, aby psy, z którymi pracujemy były:
- wesołe i przyjazne (szkolimy tylko metodami pozytywnymi, od szczeniaka nasze psy przyzwyczajane są do różnych zapachów, dźwięków i sytuacji),
- zdrowe (książeczka zdrowia z aktualnymi szczepieniami i odrobaczeniami co 3 miesiące do wglądu)
- nie stwarzały zagrożenia dla Państwa pociech (umiejętności i predyspozycje psa potwierdzone Certyfikatem Polskiego Towarzystwa Kynoterapeutycznego uzyskanego po zdanym egzaminie Psa Terapeutycznego, do wglądu na stronie www.kynoterapia.eu)
Leo 2-letni pies rasy Cavalier King Charles Spaniel. Swój pierwszy egzamin zdał w maju 2015 r., ponownie uprawnienia uzyskał na egzaminie w maju 2016r. z dwoma specjalnościami: Terapia i Edukacja. Jest ulubieńcem zarówno najmłodszych dzieci jak i tych starszych. Wulkan energii, który zawsze zachęca dzieci do wspólnej zabawy.
Arteterapia
Arteterapia, to rodzaj terapii wykorzystującej techniki m.in. plastyczne. Skierowana jest szczególnie do dzieci w różnych grupach wiekowych. Dzięki arteterapii dzieci mają możliwość nie tylko rozwijać swoje zainteresowania i pasje, mogą również swobodnie wyrazić swoje emocje, zredukować napięcia, poprawić ogólną kondycję psychiczną. Mają także możliwość wyrażania myśli, doświadczeń i przeżyć, które są trudne do przekazania w słowach, ujawnienia tych, które są tłumione. Jednocześnie zajęcia te dają dzieciom radość, możliwość działania i tworzenia. Rozwijają wyobraźnię, myślenie, kreatywność, twórczość, pamięć, uwagę.
Muzykoterapia
Muzykoterapia to forma oddziaływań terapeutycznych skierowana do dzieci z trudnościami z zasypianiem, z zaburzeniami lękowymi, nieśmiałością, nadpobudliwością psychoruchową oraz zaburzeniami emocjonalnymi. Muzykoterapia poprzez dobroczynny wpływ dźwięków, muzyki na organizm człowieka oraz jego psychikę pozwala uwolnić się od napięć, lęków, wzmacnia pewność siebie oraz samocenę dziecka, ułatwia nabywanie bezpieczeństwa w bliższym i dalszym otoczeniu społecznym.
Gimnastyka Korekcyjna
Gimnastyka korekcyjna to zestaw ćwiczeń mających cel terapeutyczny. Są to:
- ćwiczenia kształtujące,
- ćwiczenia oddechowe i wytrzymałościowe,
- zabawy i gry ruchowe z elementami ćwiczeń korekcyjnych dla danej wady.
Gimnastyka korekcyjna przeznaczona jest dla dzieci zagrożonych wadami postawy oraz dla dzieci z wadami postawy korygującymi się czynnie.
Celem gimnastyki korekcyjnej jest:
- kształtowanie i utrwalanie odruchu prawidłowej postawy,
- kształtowanie świadomości własnego ciała,
- korygowanie wad pastwy,
- eliminowanie zaburzeń w rozwoju motoryczności,
- podniesienie ogólnej sprawności i wydolności organizmu dziecka,
- uaktywnienie układów: narządów ruchu, krążeniowego i oddechowego,
- zwiększenie zakresu ruchu w stawach, wzmacnianie odpowiednich grup mięśniowych.
Medytacja i Joga
Przez jogę i medytacje możemy prowadzić nasze dzieci przez pędzący świat, oferując im sposób walki z ich problemami, siedzącym trybem życia i sytuacjami stresującymi.
To zajęcia terapeutyczne stanowiące połączenie tradycyjnej jogi z technikami relaksacyjnymi oraz z aktywizowaniem umysłu. Pracując z ciałem wpływamy na emocje i psychikę. Odwołując sie do świata dzieci, poprzez zabawę, elementy muzykoterapii czy wreszcie interesujące opowieści ćwiczymy medytacje i wprowadzamy elementy jogi.
Joga usprawnia ciało, ćwiczy elastyczność i koordynacje ruchów, dodaje sprawności i siły. Dzieci są zachęcane do ruchu całego ciała poprzez naśladowanie świata przyrody, dzięki temu wyrabiają nawyk zachowania prawidłowej postawy.
Dzięki zajęciom dzieci:
- odzyskają wiarę w siebie,
- nauczą się wyrażać emocje,
- nabędą umiejętności skupienia uwagi, koncentracji, wyciszenia,
- rozwijają nie tylko świadomość ciała ale tez rozbudzają wyobraźnie i zdolności,
- wzmacniają wrażliwość i wewnętrzny spokój.
Jedną z podstawowych zasad medytacji jest doświadczenie oddechu.
Poprzez naukę oddechu możemy nauczyć dzieci panowania nad umysłem, przepływającymi myślami i emocjami. Daje to dzieciom poczucie wewnętrznej siły i harmonii.
Odpowiednie ćwiczenia medytacyjne dopasowane do potrzeb dzieci:
- wzmacniają ich uważność,
- rozładowują napięcia wywołane stresem, emocjami
- pomagają w osiągnięciu stanu koncentracji
Ćwiczenia medytacyjne mogą wyzwolić ekspresje w dziecku lękowym i zahamowanym. Najważniejsze jednak, że dzieci będą dobrze się bawić co oprócz aspektu zdrowotnego, stanowi rdzeń i istotę naszych spotkań.
Zajęcia prowadzone są w grupach kilkuosobowych. Dedykowane są dla dzieci od 3 lat do 13 lat.
Trening Umiejętności Wychowawczych
Trening umiejetnosci wychowawczych (dla rodziców) to zajęcia przeznaczone dla rodziców i opiekunów dzieci z zachowaniami trudnymi. Celem spotkań jest rozwijanie umiejętności wychowawczych: ustalanie granic, konsekwencji w wychowaniu, konstruowaniu komunikatów adekwatnych do wieku rozwojowego, słuchania dziecka, dostrzegania jego potrzeb, rozpoznawania emocji u dzieci i radzenia sobie z nimi.